EVDE KALIN…
Evde kalın
Yıl 1994,yer Londra….
Kısıtlı olan hareketlerimle yattığım yerden bir üst kattaki teras da tekerlekli sandalyeleri ile turlayan kişileri seyrediyorum. Ve tek bir arzum var, bir an önce ben de sandalyeme kavuşup onlar gibi açık hava da dolaşmak istiyorum. Kimin aklına gelir ki,böyle bir şeyi dilemek.İnanın benim de gelmezdi yıllar önce.
Birkaç hafta sonra mavi renkli bir tekerlekli sandalyem oldu ve onlar gibi teras ve bahçenin belirli yerlerinde küçük turlar yapmaya başladım.Sonra yıllar geçti sandalyem ve ben ayrılmaz bir ikili olduk ve artık bir çok yürüyen kişiden çok daha hızlı hareket ediyorum ve halime şükrediyorum ki engelimin dışında sokağa çıkmamı engelleyen başka bir sağlık problemim olmadığı için.Geçen bu uzun süreç içerisinde zaman zaman belirli sorunlardan ötürü haftalarca yatarak evden çıkamadığım günler oldu ama bunun geçici bir süreç olduğunu hiçbir zaman aklımdan çıkarmadım. İşte bu benim hikayemden kısa bir bölüm.
VE PANDEMİ SÜRECİ…
İki gün sokağa çıkma yasağı oldu,herkes isyanlarda.Canı sıkılan,yapacak bir şey bulamayan,savaş çıkmışcasına ekmek,su derken saçma sapan içecekler almak için marketleri yağmalayarak canını ve etrafındakilerin canını tehlikeye atan sabırsız bir topluluk ile karşı karşıya geldik.Bu kadar düşüncesiz olmak zorunda değiliz.Ki sonrasında gördüğümüz çöplerdeki ekmek manzaraları da bunu doğruluyor.
Tekrar vurgulamak istiyorum,evde kalmamız ve başka insanlar ile yakın mesafede olmamamız gerektiğinin tek sebebi,virüsün yayılmasını engellemek için.Hava alamıyorum,sahile gitmek istiyorum,piknik yapacağım gibi keyfi aktiviteler için sokağa çıkmak, hem sizin hem de çevrenizdekilerin hayatını riske atabilir.Bunu anlatmaya çalışıyorlar günlerdir.İş yerlerinin açık olmasından dolayı,işe gitmek zorunda olan bir çok kişi var.Başka şansları yok ve dışarı çıkıyorlar.Ama böyle bir zorunluluğunuz yoksa çıkmayın ve bir süre çevrenizdekilerden izole olarak yaşamınızı sürdürün. Ve bunu bir felaket senaryosu haline getirmeyin ki aksi uygulandığında önüne geçilmez büyük bir sağlık sorunu ile karşılaşmayalım.
Lütfen biraz empati kurun, evde kalarak geçireceğiniz bu süreçte,yatağa bağımlı ya da farklı sağlık sorunlarından ötürü hiç sokağa çıkamayan hatta evinin penceresinden bile bakamayan insanları düşünün.Ve olaya bir de onların penceresinden bakmaya çalışın.
İşte şimdi sizlere anlatmak istediğim de bu.Bir süre için evde kalmamız gerekiyor.Mecbur kalmadıkça sosyal mesafeyi korumak ve kimse ile dışarıda aynı masada bile oturup sohbet etmekten kaçınmak zorundayız.Bunun hem kendimizi ve ailemizi güvence altında tutmak, hem de çevremizdekileri korumak adına yapılması gereken tek yol olduğunu unutmamalıyız.Ve şükretmeliyiz ki,evde kalmamızı zorunlu kılan bu süreç yalnızca bir süre için. Ve hala sağlığımız yerinde…
